یادداشت ویژه:ووووزلایی به نام گزارشگر !

 

فوتبال روز:یکی از گزارشگران باسابقه شبکه سوم 90 دقیقه گزارش خود را به سه بخش تقسیم می‌کند. در 30 دقیقه اول تاریخچه دو تیم از زمان خلقت تا به امروز را می‌گوید. 30 دقیقه دوم به نکوهش خط دفاعی اختصاص دارد و اگر این بازی بین دو تیم باشگاهی باشد 30 دقیقه سوم با شمارش بازیکنان خارجی تیم‌ها و سر دادن «ننگ بر دو تیم اینتر و آرسنال با این همه خارجی‌هایشان» سپری می‌شود

با شروع جام جهانی مردم جهان با یک پدیده منحصر به فرد آشنا شدند؛ «ووووزلا». صدای بوق‌های سنتی آفریقای جنوبی برای اکثر طرفداران فوتبال گوشخراش بود و آنهایی که در ورزشگاه‌ها حاضر بودند برای فرار از صدای ووووزلا به گوشی متوسل شدند، حتی بینندگان تلویزیونی هم از شر ووووزلا در امان نبودند و چند شبکه تلویزیونی درصدد این برآمدند تا برای نجات قدرت شنوایی و اعصاب بینندگان‌شان به هر شکلی که شده صدای ووووزلا را  پایین بیاورند. در این شرایط می‌توان با قاطعیت گفت در بین مردم کشورهای دنیا تنها ایرانی‌ها هیچ مشکلی با صدای ناهنجار ووووزلا نداشتند. برای جماعتی که سال‌هاست گزارش‌های آزاردهنده گزارشگران تلویزیون را تحمل می‌کنند، آسان‌ترین کار شنیدن صدای ووووزلاست.  

گزارش گزارشگران در این دوره جام جهانی مثل همیشه با انتقادهای فراوانی همراه شد، البته استثناهایی هم وجود داشت. عادل  فردوسی‌پور همچنان گزارش‌هایش مورد قبول اهالی فوتبال است و فوتبال‌دوستان حسرت خوردند چرا مثل چهار سال قبل فردوسی‌پور در کل برگزاری مسابقات حضور نداشت تا شبکه سوم مجبور شود گزارش تمامی بازی‌ها را به او بسپرد، البته مزدک میرزایی هم نمره قابل قبولی گرفت اما سایر گزارشگرها که در این دوره چند چهره جدید به جمع آنها اضافه شده بود کاری کردند تا بسیاری از روزنامه‌نگاران مجبور شوند مثل همیشه بخشی از صفحات نشریه خود را به انتقاد از آقایان گزارشگر اختصاص دهند؛ کاری که سال‌هاست به آن می‌پردازند و یک سر سوزن هم از آن نتیجه نگرفتند. 

گزارشگران حماسه‌ساز شبکه سوم سیما آنقدر در حرفه خود هنر به خرج می‌دهند که طرفداران فوتبال به جای اینکه در فردای بازی در مورد مسابقه صحبت کنند، ترجیح می‌دهند «گاف»ها و جملات اعصاب‌خردکن گزارشگر مسابقه را به موضوع اصلی بحث‌هایشان تبدیل کنند و از مداد، خودکار و پاک‌کن بگویند ولی گل فورلان را فراموش کند. گزارش ضعیف گزارشگران به معضل لاینحل تلویزیون ایران تبدیل شده و به نظر می‌رسد راهی هم برای حل این مشکل وجود ندارد؛ مشکلاتی که فهرست کردن آن کار چندان دشواری هم نیست. 

 ارائه اطلاعات غلط

گزارشگر باسابقه صدا و سیما پیوستن «داوید ویا» به بارسلونا را در حد شایعه می‌دانست و خبر نداشت این بازیکن معروف یک ماه پیش به بارسلونا پیوسته و با پیراهن شماره هفت این تیم هم عکس انداخته. این شاهکار نشان می‌دهد او به چه میزان از اخبار فوتبال عقب است. از این اشتباهات در گزارش‌های جام جهانی کم پیش نیامد و به دفعات دیده شد که آقایان به صورت ناباورانه‌ای از دنیا بی‌خبرند و اگرهم باخبر بودند خبر درستی نداشتند. 

 مدام حرف زدن

به نظر می‌رسد گروهی از گزارشگران صدا و سیما اعتقاد دارند یک گزارشگر فوتبال باید در طول 90 دقیقه به صورت لاینقطع حرف بزند و یک ثانیه هم به گوش‌های شنونده یا بیننده فرصت استراحت ندهد. ووووزلا هم چنین بلایی سر طرفداران فوتبال نیاورد. بدتر اینکه در این 90 دقیقه تنها چند دقیقه‌ای بازی را گزارش می‌کنند و بیشتر وقت‌شان را برای بیان نظرات شخصی و جملاتی که ارتباطی با آنچه در زمین اتفاق می‌افتد ندارد، صرف می‌کنند. 

 روخوانی اطلاعات

اصولاً اطلاعات، آمار و نکات حاشیه‌ای برای تکمیل گزارش مسابقه مناسب است اما آقایان گزارشگر در این زمینه دچار یک اشتباه بنیادی شده‌اند و تصور می‌کنند وظایف آنها در طول مسابقه ارائه آمار و اطلاعات است و تشریح اتفاقاتی که در زمین می‌افتد در اولویت دوم قرار دارد. همین اصرار بر «روخوانی اطلاعات» موجب می‌شود گزارشگر اتفاقات بازی را از دست بدهد و از صحنه جا بماند. به دفعات دیده شده بازی به دقیقه 15 رسیده ولی هنوز گزارشگر محترم مسابقه در حال گفتن نتایج بازی‌های دو تیم در دهه 30 میلادی است. 

 بیان جملات اعصاب‌خردکن

واقعاً هنوز کشف نشده چرا دو سه گزارشگر اصرار دارند با گفتن عبارات «من‌درآوردی» و جملات عجیب و غریب اعصاب بیننده را خرد کنند.

بعضی جملات آقایان، بیننده را به یاد مجری مراسم عروسی می‌اندازد.

«اسم هلند را بنویسید اما با مداد بنویسید» از آن شاهکارهایی بود که در تاریخ ثبت خواهد شد. میزان جملات اعصاب‌خرد‌کن و عبارات نامناسب دو سه گزارشگر آنقدر زیاد است که می‌توان بعد از هر گزارش آنها عزای عمومی اعلام کرد. 

 تاکید بر نظرسنجی

یکی از گزارشگران باسابقه شبکه سوم 90 دقیقه گزارش خود را به سه بخش تقسیم می‌کند. در 30 دقیقه اول تاریخچه دو تیم از زمان خلقت تا به امروز را می‌گوید. 30 دقیقه دوم به نکوهش خط دفاعی اختصاص دارد و اگر این بازی بین دو تیم باشگاهی باشد 30 دقیقه سوم با شمارش بازیکنان خارجی تیم‌ها و سر دادن «ننگ بر دو تیم اینتر و آرسنال با این همه خارجی‌هایشان» سپری می‌شود. این گزارشگر محترم در یک دهه اخیر به تعداد تمام انسان‌های روی کره زمین از دفاع چهارنفره بد گفته و مصمم است هر بار هم این جملات را تکرار کند و هزار ماشاءالله خسته هم نمی‌شود. حتی تبعید این گزارش به بازی‌های با تاخیر ساعت دو بامداد هم باعث نشده کمی کوتاه بیاید. بارها دیده شده گزارشگران محترم در همان دقیقه دوم بازی درباره دو تیم، بازی و بازیکنان اظهارنظر فنی می‌کنند، حتی الکس فرگوسن هم جرات ندارد با چنین شهامتی دست به چنین کاری بزند. واقعاً معلوم نیست 70 میلیون جمعیت چه گناهی کردند که باید در برابر نظرات شخصی آقای گزارشگر تسلیم شوند. 

 کنترل نکردن احساسات

معمولاً گزارشگران شبکه سوم عادت دارند یا از این طرف بام بیفتند یا از آن طرف. گهگاه مشاهده می‌شود هنگام ارسال بلند یک توپ کم‌خطر آنچنان فریاد می‌زنند و احساسی می‌شوند گویی زیدان با یک ضربه «چپ» دروازه بوفون را در فینال جام جهانی باز کرده است و در آن سو معلوم نیست چرا در بعضی اوقات یک صحنه گل را با لحنی گزارش می‌کنند که بیشتر مناسب تشریح یک حرکت در ورزش پیاده‌روی است. بینندگان در برخی شب‌ها این تصور برایشان پیش می‌آید که گزارشگر هنگام گل خوابش برده که هیچ هیجانی از خود نشان نمی‌دهد. گاهی اوقات هم آقایان گفتن تاریخچه آمار و نظرات شخصی را به گزارش مهم‌ترین صحنه بازی ترجیح می‌دهند. مهاجم حریف در حال باز کردن دروازه هندوراس است و آقای گزارشگر اعتنایی به این صحنه ندارد و در حال افاضه کردن درباره جمعیت هندوراس و صادرات این کشور به دیگر کشورهاست.

در همین بازی‌های جام جهانی ده‌ها بار دیده شد گزارشگر مهم‌ترین اتفاقات بازی را گزارش نکرد؛ مثل پنالتی دیدار اسپانیا – هندوراس. 

 مشکل حل‌نشدنی

هنگامی که تمامی طرفداران فوتبال از بازی یک بازیکن بدشان می‌آید و او را بازیکن ضعیفی می‌شمرند، می‌دانند احتمالاً مربی هم با آنها هم‌نظر خواهد شد و بازیکن مورد نظر را تعویض می‌کند یا یک مربی ناموفق بالاخره روزی اخراج می‌شود یا دورانش به سر می‌آید اما تنها کسانی که راه فراری از دست آنها وجود ندارد همین گزارشگران شبکه سوم هستند. یک گزارشگر هر چقدر هم بد گزارش کند و سال‌ها اعصاب مردم را خرد کند باز هم نمی‌تواند به در خروجی جام جم نزدیک شود. بی‌دلیل نیست که حضرات تلاشی برای اصلاح ایرادهای خود به خرج نمی‌دهند، خود را به روز نمی‌کنند و گوش‌شان به انتقادها بدهکار نیست.

در این میان بدتر از اصلاح ‌نشدن این است که چند جوان تازه‌کار برای اینکه به گزارشگر موفقی تبدیل شوند اصرار دارند روش گزارشی عادل فردوسی‌پور را تقلید کنند. این کار آنها باعث شده بیننده را با یکسری آمار و اطلاعات جانبی بمباران کنند و این اطلاعات را جایی بگویند که بیننده هیچ علاقه‌ای به شنیدن آنها ندارد.

طرفداران منچستر می‌دانند بالاخره روزی می‌رسد و گری نویل خداحافظی می‌کند اما برای ما هیچ روزنه امیدی در رابطه با این مشکل وجود ندارد. 

نکته پایانی: می‌توان مجری محترم دیدارهای ورزشی را هم به جمع این گزارشگران اضافه کرد. به نظر می‌رسد شبکه‌های ماهواره‌ای ایشان را در کنار حق پخش مسابقات به ایران فروخته‌اند و شبکه سوم اجازه پخش مسابقات خارجی بدون این آقا را ندارد.  

منبع:سایت گل

                          شما  میتوانید از  آدرس  زیر  وارد صفحه اصلی 

                          سایت  شوید:  www.footballrooz.com