قلعهنویی کلا شکست را دوست ندارد، مخصوصا اینکه پای «داربی» هم وسط باشد، آنوقت ژنرال اصلا طاقت باختن ندارد. تصویری که از قلعهنویی در ذهن فوتبالدوستان وجود دارد چندان دوستداشتنی نیست، او با همان لحن گزنده –که البته این روزها خیلی بهتر شده- این توانایی را دارد که با دوستانش همانگونه صحبت کند که در تلویزیون و در مقابل میلیونها بیننده همانطور حرف بزند و ترسی به دل راه ندهد. او میتواند به یک کارشناس فوتبال تشر برود، به مجری برنامه بگوید «تو کارشناس نیستی» و به خبرنگار بگوید «اگه سوال نداری ساکت باش» و البته همیشه چند «علی» هم اطرافش باشند تا هوای ژنرال را داشته باشند. در سوی مقابل با سرمربی پرتغالیای بهنام «ادواردو نلو وینگادا» روبهرو هستیم و تصویری که از او هم در ذهن داریم کاملا موذی و مرموزانه بود. بههرحال او سرمربی تیمی بوده است که نامش «عربستان» بود و فوتبال آن روزهایش کاملا موذیانه و مرموزانه بوده است که اصلا باب میل ایرانیها نبود. از آن تیم عربستان موذی، سرمربیای را بهیاد میآوریم که با گرمکن سبز رنگ بر نیمکت تیمش تکیه میزد و با کلاه سبزرنگی که رویش نوشته شده بود «KSA» به هر شکلی میخواست روحیه حریف را کم کند و خونسردی خودش را به تیم تزریق کند و لج حریف را در بیاورد. حالا همان وینگادا با همان طرز تفکر بر نیمکت پرسپولیس تکیه زده و شاید برای تاثیر بر حریف اینبار کلاه قرمزی با نوشته «PERSPOLIS» را بر سر کند تا همان خونسردی را به تیمش تزریق کند. البته این بازی میتواند اثبات مربی خارجی و داخلی هم باشد که قلعهنویی بهعنوان پرچمدار مربیان جوان داخلی نسبت به حضور مربیان خارجی اعتراض داشت. مسابقهای که دو طرف میکوشند با تمرکز و تمام توانشان، در ورزشگاه آزادی حضور یابند و با برد تیمشان نشان دهند که مربی خارجی بهتر است یا داخلی. مطمئنا نبرد جالبی خواهد بود..
منبع:روزنامه دنیای فوتبال
لطفا درخصوص این خبر نظر دهید
برای دیدن بقیه اخبار در قسمت آخرین
اخبارازدنیای فوتبال روی خبر مربوطه کلیک کنید