لذت خداحافظی با پیراهن قرمز را از مهدوی کیا دریغ نکنیم

 

فوتبال روز:بر هیچ‌کس پوشیده نیست که دل«کیا» محبوب فوتبال ایران بیشتر از اینکه با تیم‌های زادگاهش باشد کیلومترها آنطرف‌تر از ایران و در کشور ژرمن‌ها در گرو آلمان‌هاست.

حق هم دارد. چرا نباشد؟ جایی که نه‌تنها هیچ‌وقت در آن احساس خارجی بودن نکرد که حالا و پس از سال‌ها جدایی هم مردمانش، نامش را بر سر زبان‌ها فریاد می‌کنند. آنها هستند که قدر سرمایه را حتی اگر هموطن نباشد می‌دانند و آنقدر به وی اطمینان دارند که کلیه تیم‌های پایه خود را هم به او بسپارند.«کیا» به آلمان بازخواهد گشت. دیر و زود دارد اما سوخت و سوزی در کار نیست. 

 او برمی‌گردد به جایی که هیچ‌گاه از«گل» بالاتر از هوادار تیمش نشنید و در روز افولش فحش کم‌کاری نشنید. اما آیا قبل از این مهاجرت محتوم فوتبال ایران می‌تواند دینی را که از کیا بر گردن دارد ادا کند. شاید آخرین خواسته مردی با بیش از صد بازی ملی، انجام یک مراسم خداحافظی از فوتبال با پیراهن قرمز باشد آنچه خود او در قالب مصاحبه‌ای با نگارنده در میان گذاشت. این آرزوی بزرگ و دست‌نیافتنی برای شماره«2» نیست. او می‌خواهد در مسابقه‌ای دوستانه میان پرسپولیس و هامبورگ در ورزشگاه اینتک‌آره‌نا کفش‌هایش را برای همیشه بیاویزد اما قبل از آن او می‌تواند چند صباحی خاطرات خوش دوران جوانی با قرمزها را هم تکرار کرده و بعد مقدمات گودبای‌پارتی خود را مهیا کند. 

 امروز او در آستانه تصمیمی بزرگ قرار گرفته است. تماشای عملکرد او در باشگاه داماش نشان می‌دهد که بی‌‌شک اگر پرسپولیس او را به خدمت بگیرد فقط به خاطر نام بزرگش نخواهد بود چرا که کیفیت فنی کیا جذب او را توجیه می‌کند. پرسپولیس در تمام طول نیم‌فصل اول کسی را نداشت که توپ را درست روی پیشانی مهاجمانش سانتر کند و یا از قدرت ارسال او پشت ضربات ایستگاهی سود ببرد. دو فاکتوری که«کیا» هنوز که هنوز است آن را به کامل‌ترین شکل ممکن در خود حفظ کرده و بسیاری از کامیابی‌های داماش از صدقه سر همین خصیصه به دست آمد.  

کیا آماده است، پرسپولیس هم آماده است. پیش از این حمید استیلی این ظلم را در حق طرفین کرد و با کج‌سلیقگی روی نام مهدوی‌کیا خط قرمز کشید و امروز امیر عابدینی سد راه این اتفاق شده است. مردی که البته خود از جنس قرمز است و از آنجا که قدر و قیمت گوهری مثل او را می‌دانست، ابتدای فصل به سراغ وی رفت. شاید این کمترین توقع از دست‌اندرکاران جوش خوردن این معامله باشد که به خاطر تمام خدماتی که مهدوی‌کیا پیش از این در حق فوتبال ملی این مملکت و نام و آوازه آن در آن‌ور کوه‌ها کرده است او را در برآورده شدن آخرین آرزوی فوتبالی‌اش یاری رسانند.«کیا»ی دل‌چرکین از مردم رشت می‌خواهد در اوج، فوتبالش را کنار بگذارد اما چه بهتر که در این واپسین روزهایی که فوتبال می‌تواند از حضور او در کنارش لذت ببرد او به آشیانه قدیمی بازگردد؛ وصلی که هم قرمزها و هم«کیا» مدت‌هاست چشم‌انتظار آن هستند. 
 

در فوتبالی که کمتر پیش آمده پیشکسوتانی با این اسم و رسم بدرقه‌ای باشکوه داشته باشند. بی‌شک عظمت روز خداحافظی مهدوی‌کیا با پیراهن قرمز و چرخی در استادیوم آزادی و بعد از آن کوچ به آلمان ما را هم در احترام به دیگر بزرگان این قوم مصمم‌تر و جوان‌ترها را برای رسیدن به جایگاه او پرتلاش‌تر و هواداران را نسبت به امثال او قدرشناس‌تر خواهد کرد.  

رضا خدادادی