7 شکست تلخ با فدراسیون «استاد کفاشیان»

فوتبال روز:حذف تیم امید از رسیدن به مرحله گروهی المپیک 2012 لندن، آخرین پرده از عملکرد فدراسیونی بود که فرهنگ «ناکام شدن» را در فوتبال ایران نهادینه کرده است.

حالا فوتبال ایران در همه سطوح «بازنده» است و نباید به کنفدراسیون فوتبال آسیا انتقاد کرد که چرا در سیدبندی جام جهانی 2014، ایران را در رده هفتم آسیا قرار داده است. وقت آن رسیده که این واقعیت تلخ را بپذیریم که فوتبال ایران کاملاً از جمع قدرت های طراز اول قاره خارج شده و متاسفانه چشم انداز روشنی هم برای خروج از این وضعیت وجود ندارد. فوتبال ایران به سادگی به شکست عادت کرده و افکار عمومی هم به تدریج باور کرده اند که ما در آسیا «نباید مدعی باشیم». با ادامه این روند، دور نیست روزی که ناکامی های بزرگتر هم، واکنشی را برانگیخته نکند.

در ادامه این مطلب، نگاهی خواهیم داشت به عملکرد تیم های ملی رده های مختلف در فدراسیون کفاشیان. فدراسیونی که بعد از هر ناکامی، قوی تر از قبل به کار خود ادامه می دهد! 

* جام جهانی 2010؛ تلخ تر از زهر

در گروهی که کره جنوبی یک سر و گردن بالاتر از سایرین بود، تیم ملی ایران برای صعود می بایست بالاتر از عربستان، کره شمالی و امارات قرار گیرد. تیم ملی با علی دایی، در دو بازی اول چهار امتیاز از امارات و کره شمالی گرفت اما در دو بازی خانگی پیاپی، مقابل کره جنوبی متوقف شد و درحالی که از عربستان جلو بود، با نتیجه 2-1 باخت تا دایی برکنار شود. کفاشیان در برنامه 90 اذعان کرد که نه در انتخاب علی دایی نقش داشته و نه در اخراجش!  

چند روز بعد قرعه به نام مایلی کهن افتاد تا تیم ملی را به صعود امیدوار کند. انتخاب مربی ناکام تیم ملی در مقدماتی جام جهانی 98، واکنش های زیادی به همراه داشت و در شرایطی که تیم ملی بیش از هرچیز به آرامش نیاز داشت، حاجی مایلی با بیانیه های معروفش و وارد کردن واژه ای هایی همچون «گروهبان قندلی» و «گنده باقالی» به ادبیات فوتبال ایران، جو را ملتهب تر کرد. در نهایت مایلی کهن بدون اینکه روی نیمکت بنشیند، جای خود را به افشین قطبی داد. مربی اورژانسی تیم ملی که با شعار «دو کره را مثل کف دست می شناسم» به میدان آمد و در حالی که از سه بازی مقابل کره شمالی، امارات و کره جنوبی 7 امتیاز می خواستیم، تیم ملی با قطبی 5 امتیاز گرفت تا پرونده رویاهای جام جهانی بسته شود. 

جام ملت های آسیا؛ دو نمایش متفاوت

تیم ملی ایران در جام ملت های 2011 آسیا با افشین قطبی، نمایش مقتدرانه ای مقابل عراق، کره شمالی و امارات داشت و با سه پیروزی پیاپی، به یک چهارم نهایی راه یافت. بازی های خوب تیم ملی در مرحله گروهی، فوتبال دوستان را امیدوار کرده بود که تیم ایران طلسم ناکامی های چند سال اخیر را بی اثر کند. اما تیمی که روبروی کره جنوبی ایستاد، نشانی از بازی های قبلی نداشت و با محافظه کاری بی حد و حصر، در وقت اضافه مغلوب شد.  

بدین ترتیب بار دیگر، تیم ملی ایران از راهیابی به جمع 4 تیم برتر آسیا محروم شد و مثل سال 2007، دست خالی جام ملت های آسیا را ترک کرد تا حسرت فتح جام 39 ساله شود. 

* گوانگژو؛  ناکامی با بازیکنان بزرگسال

مثل همه تیم های ملی در فدراسیون کفاشیان، ماجرای انتخاب مربی در تیم امید و حواشی آن، تبدیل به سریالی طولانی شد و غلام پیروانی بعد از یکی دو بار استعفا، عاقبت تیم زیر 23 ساله های ایران را همراه با مهدی رحمتی، سیدجلال حسینی و غلامرضا رضایی به گوانگژو برد.

تیم ایران در این بازی ها، ابتدا بر ترکمنستان، بحرین، ویتنام، مالزی و عمان پیروز شد اما در مرحله نیمه نهایی به ژاپن باخت و مدال برنز را هم به کره جنوبی داد تا ناکامی دیگری در فوتبال ایران ثبت شود. در این دوره، ژاپن و کره جنوبی از بازیکنان بالای 23 سال استفاده نکرده بودند.

تیم ایران در سه دوره قبلی بازی های آسیایی، دو بار قهرمان و یک بار هم سوم شده بود. 

* جوانان؛ دو شکست سنگین

تیم جوانان ایران که یکی از مدعیان اصلی قهرمانی سی و ششمین دوره مسابقات فوتبال قهرمانی جوانان آسیا بود، در مهرماه 89 با دو شکست پی در پی برابر تیم‌های کره جنوبی و استرالیا و یک پیروزی برابر یمن شانس راهیابی به مرحله دوم مسابقات را از دست داد. جوانان ایران در دو بازی اول 5 گل خوردند و هیچ گلی نزدند تا نمایش ناامید کننده این تیم تکمیل شود. 

* نوجوانان؛ سقوط آزاد

چهاردهمین دوره فوتبال قهرمانی نوجوانان آسیا پاییز گذشته در کشور ازبکستان برگزار شد و تیم فوتبال نوجوانان حتی از راهیابی به دور بعدی این بازی ها باز ماند. تیم نوجوانان ایران در این رقابت ها با کره شمالی، سوریه و عمان هم گروه بود که در نهایت با چهار امتیاز در مکان سوم جدول گروه خود قرار گرفت تا به رغم ادعای مسوولان فدراسیون فوتبال مبنی بر توجه به فوتبال پایه، وداعی تلخ و زودهنگام با رقابتها داشته باشد.

هدایت تیم فوتبال نوجوانان را اکبر محمدی در اختیار داشت که انتخاب او حرف و حدیث های زیادی به همراه داشت. کارشناسان معتقد بودند محمدی تجربه کافی برای هدایت تیم ملی نوجوانان را ندارد. 

* آسیا؛ از دست رفتن کرسی همیشگی

یکی از بزرگترین شاهکارهای رئیس خندان فدراسیون در انتخابات کنفدراسیون فوتبال آسیا رقم خورد. در این انتخابات، کفاشیان که کاندیدای عضویت در کمیته اجرایی فدراسیون آسیا بود، به خاطر اینکه شانس نایب رئیس شدن علی سعیدلو را بالا ببرد، از کاندیداتوری انصراف داد. درحالی که این کرسی از زمان صفایی فراهانی در اختیار فوتبال ایران بود و دادکان هم در دوران ریاستش در فدراسیون فوتبال، این پست را برای ایران حفظ کرده بود. ماجرا وقتی تلخ تر جلوه کرد که فاش شد، محمد بن‌همام رئیس وقت کنفدراسیون فوتبال آسیا در سفر خود به تهران به طور خصوصی به سعیدلو یادآور شده بود که شانسی برای انتخاب شدن به عنوان نایب‌رئیس AFC ندارد و بهتر است در این انتخابات شرکت نکند. او همچنین تاکید کرده بود کفاشیان به احتمال ۹۹ درصد به عنوان عضو کمیته اجرایی کنفدراسیون فوتبال آسیا انتخاب خواهد شد. اما کفاشیان بی توجه به این توصیه، انصراف داد تا در نهایت سعیدلو هم مقابل نماینده نپالی شکست بخورد.

با این  اوصاف، کرسی ۱۱ساله ایران در کمیته اجرایی آسیا از دست رفت. 

* امید؛ بدرود لندن

هومن افاضلی اولین کسی بود که تیم ملی امید را در دست گرفت. اما وقتی انتقادها نسبت به انتخاب او شروع شد، فدراسیون از او به عنوان «جمع کننده» تیم ملی یاد کرد! تیم المپیک ایران در اولین قدم در دو بازی رفت و برگشت در مجموع 1-0 قرقیزستان را شکست داد و در حالی که نام های بسیاری برای مربیگری این تیم به گوش می رسید، در نهایت علیرضا منصوریان انتخاب شد.

تیم امید با منصوریان در اربیل، تیم ملی عراق را شکست داد تا امیدواری ها برای صعود این تیم بیشتر شود اما ماجرای تاسف بار دو اخطاره بودن کمال کامیابی نیا و حاشیه هایی که از پنجشنبه گریبان این تیم را گرفت، رویای المپیک 2012 را تمام کرد.