فوتبال روز:- تراکتورسازی تبریز با یک پیروزی بسیار مهم مقابل استقلال خوشبختترین تیم هفته شد، اما اتفاقات پایان بازی باز هم تحتالشعاع رفتارهای سرمربی جوان این تیم قرار گرفت.
فراز کمالوند برای اینکه علاقه عجیب خود را به مسائل حاشیهای نشان بدهد، با گزارشگر و تصویربردار برنامه نود درگیر شد، یکبار جلسه کنفرانس مطبوعاتی را به نشانه قهر ترک کرد و دوباره برگشت، و بالاخره هم با جملات تندی علیه عادل فردوسیپور تیتر روزنامههای امروز را مهیا کرد.
اساسا علاقه فراز به مطرح شدن در رسانهها اگر از علاقهاش به پیروزی در میدان مسابقه بیشتر نباشد کمتر هم نیست. او حرف زدن را خیلی دوست دارد. شاید به همین دلیل است که بهانه او برای قهر با عادل و بزرگترین گلایهاش از این همکار سابق این است که عادل به او اجازه نمیدهد روی خط برنامه بیاید و حرف بزند. این روزها فراز وقتی میبازد با داد و فریاد و در حالی که رگهای گردنش از شدت خشم بیرون زده به عادل پیغام میدهد که «برو برای بازیکنان حریف تقاضای بخشش کن!» و هنگامی که به یک پیروزی مهم میرسد و در بورس قرار میگیرد، با استفاده از این فرصت، غرور و تفرعن خود را به رخ میکشد و زمین و زمان را متهم میکند.
باید پرسید آیا کمالوند این رفتار را در شان یک سرمربی لیگبرتری میداند که با یک خبرنگار سرشاخ شود و فریاد بزند: «اگر قرار به داد زدن باشد من صدایم از تو بلندتر است؟!» یا اینکه لحن گفتوگویش با خبرنگاران در انزلی به کریخوانی طرفداران کمسنوسال فوتبال شباهت پیدا کند و بالاخره هم با این جمله به قهر بیانجامد که «بله... اختلاف رتبه تیم ما و ملوان در جدول گویای همه چیز هست»؟!
آیا سرمربی جوان –اما باتجربه- تراکتور بهعنوان یکی از پرحاشیهترین مربیان کشور و کسی که تقریبا هیچیک از مسابقات تیمش بدون ثبت یک سکانس از درگیریهای تمامنشدنی او به پایان نمیرسد، در میان دلایل وقوع این ماجراها سهمی هم برای طرز فکر خودش قائل هست یا نه؟
دوست داریم به فراز کمالوند که از نظر فنی یکی از مربیان پرمایه فوتبال ماست یادآوری کنیم که بیشتر از اینها مراقب خودش باشد. شاید برخی از همکاران او بهخاطر خالی بودن چنتهشان از بعد فنی برای مطرح ماندن به این همه هیاهو نیاز داشته باشند، اما او نیازی به این حرافیها ندارد.
فراز باید بیش از اینها مراقب خودش باشد، چراکه هر فرازی را فرودی هم هست. او در مکتبی رشد کرده که خیلی از او بزرگترهایش به مرور در حاشیهها غرق شدهاند. کمالوند دستیار مربیانی بود که قهرمان ایران و آسیا بودند اما تحت تاثیر همین حاشیهها بهمرور زمان خانهنشین شدند و بزرگترین فعالیت روزانهشان به نگهداری از نوههایشان محدود شد.
برای او که تازه دارد سهمیه آسیا میگیرد نگرانیم که یک روز از فراز به فرود برسد و به یک «ف-کاف» دیگر در فوتبال ما تبدیل شود.
منبع:سایت گل