فوتبال روز:گرچه معمولا حوادثی که در برنامه نود رخ میدهد غیرمنتظره است و بحثبرانگیز از کار در میآید، اما به واقع اتفاقاتی که دوشنبه شب گذشته روی داد از هر حیث بینظیر بود.
۱)عادل فردوسیپور که انگار آمده بود برای دفاع از حق و حقوق کارمندان صداوسیما از ابتدای مکالمهاش با افشاریان زمین و آسمان را به هم دوخت تا حرفش را بزند. اینگونه بود که ناگهان بحث دستمزد فوتبالیستها و حقوق داوران به داستان دریافتی عوامل برنامه نود و بقیه گزارشگران و فعالان جامجم رسید تا شاید برای نخستین بار در طول تاریخ این برنامه، خود صداوسیما هم در معرض انتقاد فردوسیپور قرار بگیرد!
2) همواره این اشکال بزرگ بر ساختار صداوسیمای کشورمان وارد بوده است که این رسانه انحصاری و دولتی به عنوان بزرگترین وسیله ارتباط جمعی ایران، چگونه به راحتی هر نهاد و ارگانی را که دلش بخواهد به چالش میکشد، اما اجازه وارد آمدن کوچکترین نقدی را به خودش نمیدهد؟ منتقدان این سازمان عریض و طویل به استناد این عیب بزرگ، از خیل تعریف و تمجیدهای درون مجموعهای جامجم گلایه دارند و جای انتقاد از خود جامجم را در این چارت خالی میبینند. با این حال، عادل دوشنبه شب دست به یک ریسک بزرگ زد و با عبور از یکی از جدیترین خطوط قرمز سازمان متبوعش، بحث اندک بودن حقوق کارمندان صداوسیما را به میان کشید.
اینگونه، مجری منصف خوانده شده این برنامه که در تمام طول برپایی قیلوقالهای مربوط به حق پخش تلویزیونی و حقی که صداوسیما از فوتبال ضایع میکرد به خاطر حفظ مصالح سازمان ساکت مانده بود، سرانجام سکوتش را شکست و به خاطر دریافتی خودش و همکارانش هم که شده لب به شکوه از روسایش گشود. اینکه بچههای این سازمان چقدر پول میگیرند یا چقدر باید پول بگیرند بحث دیگری است، نکته مهم اما به این مربوط میشود که ظاهرا حتی میتوان تابوها را شکست و از روسای خودی هم گله کرد، اما صرفا به شرط آنکه منافع «خودی» در خطر باشد! همه ما حال عادل را آن روزهایی که کاملا غیرحرفهای مقابل داستان حق پخشها سکوت کرده بود درک میکردیم، اما امروز را نمیتوانیم بفهمیم که چرا وقتی مصالح فردی به میان آمد، ناگهان همه تابوها شکست و مجری نود به خودش اجازه داد روی آنتن برنامه زنده به نقد روسایش بپردازد! دیدی عادلخان، منفعتطلبی فردی مشکل مسری همه ماست؟!
3) ادعاهای دوشنبه شب عادل و دفاع دستپاچه او از «نودی»ها اما یک آفت بزرگ دیگر هم داشت.وقتی مجری نود را جو گرفت و برای مقدمهسازی در راه دریافت اضافه حقوق برای همکارانش ناگهان ادعا کرد داوران برای قضاوت هر بازی باید حداقل سه میلیون تومان دستمزد دریافت کنند(!) نگران روزهایی شدیم که داوران پرادعای ایرانی در دفاع از سوتیهای انحصاریشان یک دستاویز دیگر هم پیدا کنند و بگویند با دریافت 10 درصد از حقوق حقهشان بهتر از این نمیتوانند سوت بزنند! در شرایطی که در 90 درصد کشورهای دنیا اصلا داوری شغل «حرفهای» به حساب نمیآید و تقریبا هیچ کجای دنیا به یک داور برای قضاوت یک رقابت سه هزار دلار حقوق نمیدهند، شگفتزده شدیم از ادعای عجیب عادل که میتواند عواقب سوئی هم برای فوتبال ما به دنبال داشته باشد.
منبع:روزنامه گل
شما میتوانید از آدرس زیر وارد صفحه اصلی
سایت شوید: www.footballrooz.com