ایران در جمع رکوردداران کسب عنوان بهترین بازیکن آسیا

کنفدارسیون فوتبال آسیا پیش از انتخاب برترین بازیکن این قاره در سال ۲۰۰۸ به بررسی رکوردداران کسب این عنوان پرداخت.
سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا در آستانه برگزاری مراسم "گالا ۲۰۰۸" با چاپ گزارشی به دلایل انتخاب بهترین بازیکنان قاره از سال ۱۹۹۴ تا سال ۲۰۰۷ پرداخته است.
در این گزارش به رکورد ایران، ژاپن و عربستان در میان برترین‌ها و انتخاب چهار عنوان بهترین بازیکن سال آسیا از این سه کشور اشاره شده و در ادامه دلایل انتخاب این نفرات تشریح شده است.
*سعید العویران (عربستان) ۱۹۹۴:
به "مارادونای اعراب" معروف بود. العویران پس از درخشش عربستان در جام جهانی ۹۴ و گلی که مقابل بلژیک به ثمر رساند با شایستگی به این عنوان رسید. گلی که او زد ششمین گل برتر تمامی ادوار جام جهانی معرفی شد. بازیکن تیم الشباب در ۵۰ بازی برای " پسران صحرا" بیست و چهار گل به ثمر رساند.
*ماسامی ایهارا (ژاپن) ۱۹۹۵‌:‌
مدافع تنومند و یکی از سوپر استارهای اولیه جی لیگ ژاپن در ۱۲۲ بازی برای ژاپن، پنج گل زد. او در یوکوهاما مارینوس بازی می‌کرد و هواداران به او لقب آقای مارینوس داده بودند. او پس از خداحافظی از دنیای فوتبال از سال ۲۰۰۲ به مربیگری روی آورده است.
*خداداد عزیزی (ایران ) ۱۹۹۶:‌
یکی از بهترین مهاجمانی که پیراهن تیم ملی را پوشید و با چشمان تیزبینش به قلب دفاع حریفان می‌زد، خداداد عزیزی بود. خداداد که در جام ملت های آسیا نیز به عنوان بهترین بازیکن انتخاب شد، جزو نخستین ایرانی‌هایی بود که به بوندس‌لیگا رفت و پیشروی دیگر بازیکنان ایرانی بود.
*هیده‌توشی ناکاتا(ژاپن) ۱۹۹۸ و ۱۹۹۷:
معروف‌ترین چهره فوتبال آسیا که برای تیم ملی و تیم باشگاهی‌اش عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت. ناکاتای بازی‌ساز، نقش کلیدی برای تیم ژاپن در سه جام‌جهانی ایفا کرد و در کنار آن توانست به جایگاه ثابتی در سری A ایتالیا دست یابد.
*علی دایی (ایران) ۱۹۹۹:‌
رکورددار گل‌زن در بازی‌های ملی، علی دایی یکی از قابل احترام‌ترین بازیکنان آسیاست. او یک ستاره در بوندس‌لیگا بود و به رکورد ۱۰۹ گل ملی در ۱۵۸ بازی رسید، البته این آمار پیش از موفقیت‌های دایی در عرصه مربیگری به دست آمد.
*نواف التمیاط (عربستان) ۲۰۰۰:‌
آسیب‌دیدگی‌های متعدد هم نتوانست در عملکرد التمیاط تاثیرگذار باشد. زمانی که این بازیکن توانست عربستان را به دیدار نهایی جام ملت‌های آسیا در سال ۲۰۰۰ برساند این امیدواری ایجاد شد که نسل تازه‌ای در راه است.
*فان ‌زی‌هی (چین) ۲۰۰۱:‌
فان‌زی‌هی یکی از اولین بازیکنان چینی بود که توانست در فوتبال انگلیس برای خود اسمی دست و پا کند.
*شین‌ جی‌ اونو (ژاپن) ۲۰۰۲:‌
یکی از تطبیق‌پذیرترین بازیکنانی که تا به حال در فوتبال حضور داشت، اونو است. بازیکنی که می‌توانست در هر نقطه‌ای از زمین بازی کند و قدرت‌اش را در لیگ ژاپن و لیگ هلند هم اثبات کرد. او تیم جوانان ژاپن را به فینال جام جهانی ۱۹۹۹ رساند و در سه جام‌جهانی حضور داشت. اونو در حال حاضر در تیم بوخوم بازی می‌کند.
*مهدی مهدوی‌کیا (ایران) ۲۰۰۳:‌
بیشتر از همه گلی که او در دیدار برابر آمریکا در جام جهانی ۹۸ به ثمر رساند معروف شده است. مهدوی‌کیا یکی از پیشروهای بازیکنان‌ آسیایی در فوتبال اروپا بود. او ۱۰۴ بازی ملی در کارنامه‌اش دارد و سالهاست که در بوندس‌لیگا بازی می‌کند.
*علی‌ کریمی (ایران) ۲۰۰۴:‌
بدون تردید کریمی یکی از بهترین و تهاجمی‌ترین بازیکنان میانی تاریخ فوتبال آسیا است. او در سال ۲۰۰۴ درخشید تا به جمع بهترین بازیکنان اضافه شود. دوندگی‌های بی‌امان و شوت‌های دقیق کریمی باعث شده بود که همه او را با مارادونا مقایسه کنند. او در این چند سال در تیم‌های الاهلی، بایرن مونیخ و پرسپولیس بازی کرده است.
*حمد المنتشری (عربستان) ۲۰۰۵:‌
المنتشری جزو معدود مدافعانی است که تا به حال توانسته این عنوان را کسب کند. او در دفاع نقش غیر قابل انکاری در موفقیت‌های تیم الاتحاد و تیم عربستان داشته و به تیم باشگاهی‌اش هم برای دو عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا کمک زیادی کرده است.
*خلفان ابراهیم (قطر) ۲۰۰۶:‌
درخشش بی‌نظیر در یک فصل برای السد قطر و تیم ملی این کشور باعث شد که ابراهیم به عنوان اولین قطری به این عنوان برسد. موقعیت‌شناسی از ابراهیم یکی از خطرناک‌ترین مهاجمان قطری را ساخته است.
*یاسر القحطانی (عربستان) ۲۰۰۷:‌
گر چه عربستان در فینال جام ملت های آسیا به موفقیتی نرسید؛ اما القحطانی تا پایان موفق بود. او زننده گل قهرمانی الهلال در لیگ عربستان هم بود.